Ne Oldum Demeyecektin

AKP sarsılmaz değilmiş, yıkılmaz değilmiş. Hatırlarsınız “bu halktan bir şey olmaz” diyenler Gezi’de boyunun ölçüsünü almıştı. Şimdi de AKP’ye hiçbir şey olmayacağına kendini kaptırmış olan insanlarımıza anlatacak çok şeyimiz var.

 

Sandıklara dört elle sarıldık bir nevi “AKP’nin oy hırsızlığı savaşlarına” karşı dört koldan ve bir Gezi ortaklaşması ile “sandık seferberliği” ilan ettik. Kullanılan 46.340.707 (%87) oyun sandıktan sağ salim çıkması için canımızı dişimize taktık. Bu seferberlik halinin hiç bitmemesi ve dönüşümü için her şeyden önce kıymetini bilmeliyiz.

 

Bu sonucu da beğenmeyenler çıkacaktır ama bilsinler ki, bilelim ki bu seçim sonucunun nimetlerinden hep birlikte faydalanacağız. Tek adam, tek parti, tek yargı için koşar adım götürmek istedikleri süreç bitmiştir. Artık yok öyle AKP’li elleri kalkacak ve yasa çıkacak.

 

“Bundan sonra AKP daha kötü şeyler yapacaktır” saplantısını bırakmak lazım. Bu saatten sonra bu tür senaryo tipi değerlendirmeler ve AKP’den korkmaya halkımızın karnı tok. Bu sonucu ezilenler tırnakları ile kazıdı. İşte durumları, eğer biz bu yolu böyle dönmeyi başardıysak seçimlerle gelen demokratikleşme ortamından da daha büyük kazanımlarla dönmeyi başarmalıyız, başarabiliriz.

 

Kendini sokak savunucusu ilan edenler sokakları artık daha rahat doldurabilecek. Tepe tepe başkanlık sisteminin çöpe atılmasının imkanlarını kullanacağız. Başkanlık sistemini hiiiç sorun etmeyenler halkın mesajını almadıysanız ne diyelim.

 

Yasalar artık Erdoğan’a değil topluma çıkmaya başlayacak. Bu yasalardan hep beraber faydalanacağız. Meclis kapılarına artık başka türlü yol alacağız. Kadınlar nasıl rahat bir nefes aldı farkında mısınız? Ey bu durumu hala idrak edemeyenler 13 yıldır yakamızdalar, IŞİD çağına doğru sürüklemek istiyorlardı, çağ atladık haberiniz var mı? Mesela barajın yıkılmış olması ile her görüş mecliste yer almanın, yasaları yapıcı olmanın, devrimlerine alan açmanın derdine bal gibi de daha fazla düşecek.

 

Bunlar, Diyarbakır’daki kardeşlerimizin bedenlerini bombalarla paramparça ederken keyifle ertesi gün çalacağı oyları birer birer hesaplıyordu. Plakasız araçlara kendi elleriyle okulları dağıtıyorlardı. Her gün her saat her kanalda durmaksızın konuşan, Cumhurbaşkanlığı sıfatını da kaybeden zat ağzını açıp bir şey diyemiyor. Bu yüzden Cumartesi Anneleri eyleminde anneler diyor ki “Bir oy için binlerce insanın canına nasıl kast edilebilir?”. Cevap ver de görelim boyunu posunu.

 

1 Mayıs 1977 Katliamı’nda olduğu gibi bombalardan sonra büyük bir panik ve büyük bir izdiham sonucu yüzlerce binlerce insanın ölümünü hedeflediler. Ne güzel ki akıllarında bedenlerinde mücadele, örgütlülük, davaya bağlılık biriktirmiş olan Kürt Halkı patlamalardan sonra üstüne yürüyen tomalara rağmen büyük bir disiplinle dağılmasını daha fazla can kaybı olmasını engelledi. Ertesi gün ne yaptı etti yaralılarıyla sandıkların başına oyunu kullanmaya gitti. Bu halk çözüm sürecini size bırakır mı daha konuşuyorsunuz?

 

Davutoğlu gerçekten acınacak halde, seçim meydanlarında “iktidar olmazsam istifa ederim” diye bangır bangır bağırdı. İstifa etmesi gerekirken çıkmış kazanma konuşması yapıyor. Çekilmezsiniz, çekmedi kimse sizi. Çekip gitmeniz de artık fazla uzak değildir.