Bilerek ya da bilmeyerek seçimlerin önemsiz olduğunu söylemek ve buna göre davranmaya kalkışmak bir politik çevre için tam bir felakettir.
Seçimler eski zamanlarda bile önemliydi ama şimdiki zamanlarda daha da önemeli. Çünkü sistem meclise doğru yürüyenleri 1905 Rusya’sında olduğu gibi kitlesel olarak katletmiyor. Öyle bir iş yapanları gazla-copla dağıtıyor ama sonra seçim yapıyor.
Sıradan insanlar için ve çok özel insanlar için de bu bir siyasete müdahale etmenin yolu.
Bunu hor görmeye kalkışmak, sıradan insanları hor görmeye kalkışmak anlamına gelir. Bu da solcuların kitabında yazmaz ve yazmamalı. Sıradan insanları hor görenler en sonunda boylarının ölçüsünü alırlar.
“Eğer sıradan insan kahvede okey oynuyorsa bile, gidip onunla okey oynamak gerekir” diyebilen solcuların, gidip oy kabininde büyük bir dikkat ve gerilimle oy kullanan sıradan insanların bu davranışına hiçbir önem vermemesi nereden baksanız tutarsızdır…
Sıradan insan okey oynarken çok sevimli ve doğal bulunup, oy kullanırken çok kötü ve yanlış yola girmiş bulunuyorsa bu saçmalıktır.
Yüz kere daha fazla tercih edilmesi gereken oy kullanmasıdır.
Keşke şu insanları okey oynarken örgütleme palavrası bir bitse de oy kullanma davranışları üzerine daha derin düşünmeye başlasak.
*
Neden?
İlk neden solun 12 Eylül ve Sovyetler Birliği’nin dağılması sonrasında içine girdiği yenilmiş olma ve bir daha asla yenemeyeceği psikolojisidir. Hangi solcuyu tutup gözlerine dikkatlice bakarsanız gözlerinde göreceğiniz budur.
Bu nedenle aslında politik olan her şeye küsmüştür. Sorun budur. Yaptığı konserleri, piknikleri politika zannetmektedir. Oysa bütün sorun tam tamına budur. Konser yapmak, piknik yapmak, panel yapmak kesinlikle politika yapmak değildir. Bunlar politika düşmanlığıdır. Apolitizmin şaheserleridir.
Zaten daha büyük mesele, politik olmamayı solun artık bir olumsuzluk olarak görmemesidir.
Solcularla biraz derin sohbet edin, size politikayı sevmediklerini söyleyeceklerdir. Politikanın pis bir iş, sonuçsuz bir iş olduğunu çok rahat anlatabilirler. İlk solcu olunduğu zamanlarda sizi vazgeçirmeye çalışan akrabaların, “siyasetle uğraşma” uyarısından çok uzakta değillerdir.
Solcular “siyasetle uğraşma” diyen ve bunu büyük baskılar yaparak uygulamaya çalışan sistemin yaklaşımına paralel bir haldedir. Bunu ezildiği için kabullenmiştir. Bu anlamıyla aslında sisteme uyumludur.
Politikanın yerine kültürel işler yapsan, asla olmaz. O, seni sistemin sıkıştırdığı yerdir.
Politikada kaybeden, kültürde kazanır diye bir hayat akışı yok.
Sol neyi kaybettiyse onu kazanmalıdır. Solu sol yapan odur. Sol politika meydanında kaybettiyse kaybettiğini politika meydanında aramalıdır. Nerede kaybettiyse orada aramalıdır.
Yoksa marksizm marksizm olmaktan çıkar. Empresyonizm, ekspresyonizm, dadaizm gibi bir şey olur.
*
Tamam siyaset yapacağım dersen karşına her zaman Gezi Direnişi gibi bir büyük sıçrayış çıkabilir ama çıkmayabilir de. Eğer bir sol grup Gezi Direnişi’ne girerse oradan düzelerek çıkar çünkü hayat onu düzeltir. O büyük direnişin nereye gideceği üzerine düşünmeye başlar. Memleket üzerine düşünmeye başlar. Parktaki diğer politik gruplarla nasıl bir ilişki kuracağı üzerine düşünmeye başlar ve bütün bunlar sonucunda ister istemez politize olur. Daha rafine hale gelir.
Eğer Gezi Direnişi ayarında bir gelişme yoksa sol grupları hiçbir şey düzeltemez. Günden güne daha fazla konser ve daha fazla piknik yapmaya başlarlar. İçlerine kapanırlar. Mitolojilerini daha fazla abartırlar. Bunu etrafa anlatmaya daha meyilli olurlar.
İşte solu bu durumdan kurtarabilecek Gezi Direnişi dışındaki tek olay seçimlerdir.
İşte seçimler bu kadar önemlidir.
Seçimlere gireceğim diyen sol grup ilk kez Türkiye haritasını önüne çeker. İlk kez onun hepsini görür. İlk kez hepsi üzerine kafa yorar. İlk kez bir program ortaya koyar. Bu her hâlükârda denenecek ve sonuçları ölçülecek bir program olur.
Deneyinin sonuçlarının sorumluluğunu üstlenir. Buna katlanmak zorunda olduğunu kabul eder. Kötü bir sonuç almamak üzere ilk kez kaygılanır. Bu durumda işte ışık ilk kez parlar. Başkalarının da denediği şeye destek vermesini ister ve kimle ittifak edeceği büyük sorusu önüne gelir.
Normalde ittifak diye asla hiçbir sorunu olmayan solcu grup değişmeye başlar.
Haftaya devam edeyim…
hakanozturk1871@gmail.com