Hakan Öztürk / hakanozturk1871@gmail.com / 2014.09.23

 

Gezi’de evet bir park savunuldu namerte karşı ama sadece “Taksim yereli” Taksim’deki bir parkı savunmadı. Bütün memleket birleşip tek bir parkı savundu. Bu başarıldığı için bütün parklar savunulabilmiş oldu neredeyse.

Tek bir noktaya odaklanıldığı için baskıcılığın kalın çelik yüzeyi delinip geçildi. O güne kadar çizik atabiliyorduk. Buna baskıcı AKP şaşırdı, biz bile şaşırdık.

Bu sefer, “gemisini kurtaran kaptan” değildi yani. Gemiyi kurtaran birleşmiş bütün halkın gücüydü.

“Yerelini kurtaran kaptan” olunması halinden kurtulmuş olduk böylelikle.

Gezi Direnişi’nin başarısının formülünün sırlarını öğrendikçe her şeyi anlayabiliyoruz.

Bir kum tanesini anlayan, bütün evreni anlar.

Solun herkesi sürekli “yerelini kurtaran kaptan” olmaya davet etmesi, kendi yanılmışlığı içerisinde bocalamaya devam etmesidir. Gerçek bir sol siyaset geliştirme yükümlülüğünü tamamen omuzlarından attığı için hep bunu önermektedir.

Kolaya alışmıştır.

Benim adım Hıdır bildiğim budurcudur.

 

*

Gezi Direnişi’ndeki kum taneciğinin moleküler yapısını çözenler ise bu hafta sonu Ankara’da buluştu.

Müthiş aydınlık bir toplantıydı.

Dört bir yandan birleşen kocaman bir masanın etrafındaydı herkes.

Masa azamiydi ve azami olmalıydı. Masa ne kadar azami olsa yetmezdi. Herkes masayı en maksimuma çıkarmaya çalışıyordu. Herkes yaşadığımız tarihten dersler edinmişti.

Mücadele hedeflerimiz ise asgariydi.

Bir bıçağın ucu gibi keskin ve ince.

O bıçak sayesinde AKP’nin bütün bir ülke ve Ortadoğu üzerine örtmeye çalıştığı kefen bezini kesip atacaktık.

Mahşeri mitinglerle savaşa karşı yüzbinlerin kükreyişi gözümün önüne geldi.

Cumartesi Anneleri’ne gidip ağlama anne diyecektik.

Gönüllerince okusun diye çocuklarımızın tıkıştırılmak istendiği okulları bizler işgal edecektik.

Sınırlarımızda bekletilen yorgun kardeşlerimizi, dikenli telleri aralayıp içeri çekebilecektik. Tozlu gözlerinden öpecektik.

İşçi kardeşlerimizin kılına zarar gelse, bakanı yakasından tutup koltuğundan indirecektik.

Bir kadına kıymaya kalkanı taş kestirecektik.

Biz artık buyduk.

 

*

Efendim ve fekat birlik olunca sorun da olabiliyor.

Tabi efendim ama siz karpuz-kavun gibi yatarken memleketteki hiç sorun kalmıyor değil mi?

Sorunlar sizin tabirinizle “sıkıntılar” bilgisayar oyunlarındaki gibi puf diye yok oluyor. Olamazsa yeniden başlanabilir.

Çok can sıkılması yaşanırsa komik kedi videosu izlenebilir. Nihilist aforizmalar yazılabilir.

Çok dara düşülürse hemen bir Che fotoğrafı da koyulabilir profil resmimize.

O ibadet bize yüz sene yeter.

Gel keyfim gel.

Bu keyifli insanların dönemi kapanıyor işte.

Keyifli olacaksak hep birlikte keyifli olacağız. Kan ter içinde kol kola, iç içe ve örgütlü bir mücadele vereceğiz. Kazanırsak hep beraber keyifleneceğiz. Dövüşerek kaybedersek bileneceğiz. Hükmen yenik sayılmayacağız ama artık.

Bundan böyle, anca beraber kanca beraberiz.

Bundan böyle, hepimiz birimiz, birimiz hepimiz içiniz.